به گزارش بنیان به نقل ازsciencedaily، محققین چینی در دانشگاه شاندونگ اطلاعاتی را ارائه داده اند که توانایی سلول های بنیادی مزانشیمی بند ناف انسانی(hUCMSCs) در تولید عناصر کبدی را حمایت می کند و بهترین مسیر پیوندی را مورد بحث قرار می دهد. در این طمالعه محققین سلول های بنیادی مزانشیمی بند ناف انسانی را از طریق تزریق درون سیاهرگی یا تزریق مستقیم درون لوب های کبدی به موش مدل برای نارسایی کبدی حاد پیوند کردند. بعد از 24 ساعت آن ها سرم خون و بافت کبدی این موش ها را جمع آوری کرده و آن را مورد آنالیز قرار دادند. هم چنین بیان ژن های مشخصه بافت کبدی نیز مورد آنالیز قرار گرفت. نتایج نشان داد که تفاوت های بارزی بین عملکرد کبدی بعد و قبل از پیوند وجود دارد. در واقع بیان مارکرهای ویژه هپاتوسیتی مانند سیتوکراتین18 و آلفا فیتو پروتئین(AFP) به طور معناداری در گروه تیمار شده به هر دو طریق افزایش یافته بود. این نتایج نشان می دهد که سلول های بنیادی مزانشیمی بند ناف انسانی یک کاندیدای مناسب سلول درمانی برای کبد هستند زیرا این سلول های به راحتی و به سهولت جداسازی شده و به در in vitro و in vivo به هپاتوسیت های تمایز می یابند. علاوه براین ها، تزریق درون سیاهرگی این سلول های از نظر کارایی درمانی مشابه تزریق درون لوبی بود ولی روش قابل اطمینان تری در مقایسه با این روش است.  یافته های این مطالعه بر ارزش درمانی سلول های بنیادی مزانشیمی بند ناف انسانی تاکید دارد و نشان می دهد که تزریق این سلول ها از طریق سیلهرگ محیطی راه درمانی موثر و بی خطری برای موش های مبتلا به نارسایی حاد کبدی است. از این روش می توان در آینده ای نزدیک برای درمان آسیب ها و بیماری های کبدی انسانی در مطالعات بالینی استفاده کرد.

پایان مطلب/